Gdyby nie to, że urodziła się, wychowała i dorosła w wielkim bunkrze umieszczonym w Mount Weather, jej życie pewnie nie różniłoby się znacząco od tego, które mogłaby prowadzić, gdyby w Ziemię nie uderzyła bomba nuklearna. Przynajmniej pozornie. Od najmłodszych lat była niezwykle ciekawskim dzieckiem. Jeśli czegoś nie rozumiała, od razu o to pytała - czy to matkę, czy ojca, czy nawet któregoś z sąsiadów - a każdą odpowiedź chłonęła, jak gąbka, by później móc ją skonsultować i potwierdzić u kogoś innego. Nigdy nie ufała pierwszym odpowiedziom, chyba podświadomie wiedząc, że dorośli zazwyczaj nie mówią dzieciom prawdy. Szczególnie, gdy w grę wchodziły jakieś niefortunne dla nich tematy. Mimo że swoje życie zaczęła jako jedynaczka, bardzo szybko odnalazła się w sytuacji, gdy na świecie pojawiło się jej rodzeństwo. W domu odgrywając (z szczerą radością) rolę starszej siostry i nie odbierając uwagi rodziców, którzy musieli ją od tamtego czasu rozdzielać już na trójkę dzieciaków, a swoją chęć poszerzania wiedzy i ciekawość wyniosła w zupełności poza ich skromne mieszkanko. Zaczęła czytać książki, w szkole uczyć się pilnie, a nawet wykraczać czasem poza program, czym dosyć szybko nagrabiła sobie przydomkiem największego kujona wśród swoich rówieśników. Wtedy jednak jej to nie przeszkadzało. Momentami wolała nawet towarzystwo samych nauczycieli, niż swoich koleżanek czy kolegów. Zaprzyjaźniła się szczególnie z jednym z nauczycieli - panem Westem, którego w pewnym momencie zaczęła nawet nazywać wujkiem Westem, chociaż spokrewnieni nigdy nie byli. Mężczyzna był już dosyć starym, byłym biologiem, który swoje ostatnie lata przeznaczył na próby zaszczepienia swoich zajawek wśród młodzieży. To właśnie on wzbudził w Bay zainteresowanie tym przedmiotem. Nawet więcej! To dzięki niemu znalazła prawdziwy cel w swoim życiu, którego wbrew pozorom do tamtego momentu nie miała. To West wytłumaczył jej, jak to się dzieje, że osoby, które były wystawione na promieniowanie i mocno ucierpiały, niedługo później chodzą całe i zdrowe, mimo że nie miała wtedy nawet dwunastu lat i pewnie przez parę następnych miała żyć w zupełnej nieświadomości. Od początku podzielała jego sprzeciw co do tych metod. Wtedy też obiecała sobie, że pociągnie dalej dziedzictwo bezdzietnego wujka i znajdzie sposób, by mieszkańcy Mount Weather wyszli kiedyś na powierzchnię... bez wykorzystywania do tego kogokolwiek. Niby było to tylko gadanie nadambitnego kujona, ale Bay o dziwo trzymała się tego przez lata. Również wtedy, gdy West niestety zmarł. I trzyma się tego aż do dzisiaj. Nawet pomimo kolejnych porażek, miesięcy, kiedy nie wpada na jakikolwiek sensowny pomysł, czy niedoceniania wśród starszych kolegów biologów.
Caulfield, jak już było wspomniane, jako dziecko czy nastolatka nie należała do specjalnie towarzyskich osób. Zawsze gdzieś odstawała, niekoniecznie w górę, prędzej gdzieś z boku. Nie była zainteresowana typowo nastoletnimi sprawami. A jej myśli zawsze krążyły gdzieś daleko poza odbywającą się rozmową. Śmierć wujka Westa jednak to zmieniła. Przynajmniej częściowo. Nawet posiadając dobre kontakty z rodzicami i rodzeństwem oraz wciąż mając naukę i biologię za swoje ulubione towarzyszki życia, w końcu zaczęła jej doskwierać samotność. Każdy w około miał jakiegoś przyjaciela, większość była nawet w kimś zakochana, często z wzajemnością... a Bay miała wrażenie, że coś bardzo ważnego ją omijało... o ile już nie ominęło. Chociaż wciąż należy do tej grupy często towarzysko niezręcznych osób, to zdecydowanie otworzyła się na innych. Na świat generalnie.

Biologia jest oczywiście jej konikiem. Chociaż nie zawsze doceniana przez starszych kolegów po fachu, Bay posiada sporą wiedzę (odrzucanie przez naście lat życia towarzyskiego ma jakieś swoje plusy!) i w przeciwieństwie do większości z nich ma bardziej otwarty umysł i jest chętna do działania poza już poznanymi schematami. Posiada też sporą wiedzę z innych dziedzin nauk, chociaż oczywiście nie tak obszerną, jak z biologii. Niejednokrotnie wykorzystuje ją w swojej pracy, dobrze wiedząc, że czasami sama wiedza z biologii może nie wystarczyć.