/ krótko już zakończę, bo już następne gry się dzieją (jeszcze raz przepraszam ), ale jakbyś chciała jeszcze kiedyś pograć to ja bardzo chętnie zagram! <3

Głos dziewczyny dochodził do Savannah jakby zza szyby. Mimo to była w stanie rozróżniać pojedyncze zdania. A przynajmniej większość z nich. W pierwszym odruchu chciała dalej iść w zaparte i pomimo tego, co się właśnie stało, dalej odmawiać jedzenia i pomocy. Jednak gdy otworzyła usta, nie wydobył się z nich żaden dźwięk. Jakby jej własne ciało już jej samej mówiło, że więcej jej głupoty i upartości nie wytrzyma. Że ma dosyć. A ona nagle zdała sobie sprawę, że nie ma siły walczyć nawet z nim...
Pokiwała tylko lekko głową na słowa blondynki o jedzeniu, a potem również na propozycję wody. Z pomocą dziewczyny przysiadła ponownie pod drzewem, opierając się bezwładnie na jego konarze i... jakkolwiek źle by się z tym nie czuła, pozwoliła nieznajomej się obsłużyć...

/ zt

23 września. Być może ktoś z setkowiczów liczył jaki mają obecnie dzień, a być może nikogo to nie obchodziło. Na Arce był jednak 23 września i właśnie tam warzyły się losy setek ludzi. Jednak tutaj nikt o tym nie wiedział, a nawet jakby wiedział, to czy faktycznie by ich to zmartwiło? Zwłaszcza, że mieli wystarczająco dużo własnych problemów. Teraz doszedł im kolejny. Z niewiadomego powodu każdy, kto miał jeszcze na swoim nadgarstku bransoletę, jaką zafundowała mu Rada, poczuł ukłucie prądem. Nie był to zbyt wielki ból, jednak na tyle dotkliwy, że dało się go poczuć. Wcale nie trzeba było być specjalistą od elektryki, żeby zrozumieć co się właśnie stało - wszystkie bransolety miały spięcie i teraz, prawdopodobnie, nadają się jedynie do wyrzucenia. Może znajdzie się ktoś, kto będzie próbował je naprawić? Z drugiej jednak strony każdą trzeba by naprawiać osobno, a to naprawdę ciężki kawał chleba... Wygląda na to, że Arka teraz uzna was wszystkich za martwych!