Vespertilionem ujrzała światło dzienne pewnego pięknego, letniego dnia. Była pierwszym i ostatnim dzieckiem Pharrah oraz Vysselisa. Jak można opisać jej dzieciństwo na Ziemi, która była jedną, wielką radioaktywną pułapką? Cóż... Czy zaskoczę was stwierdzeniem, że mogła znaleźć czas na bycie po prostu dzieckiem?
Można powiedzieć, że cały czas błogich zabaw spędziła u boku matki, która jeszcze całkiem niedawno była szanowaną uzdrowicielką. Pharrah zdecydowanie miała do tego talent. Nie bała się podejmować szybkich decyzji, była pewna tego, co robi i zawsze próbowała za wszelką cenę pomóc. Młoda Vesper niezwykle podziwiała mamę i od samego początku mówiła, że chce być taka jak ona, gdy będzie już duża.
Ojciec dziewczyny, Vysselis, był wojownikiem. Jak poznał Pharrah? Podczas pewnej potyczki ze Żniwiarzami cudem przeżył, a następnie został wysłany właśnie do uzdrowicielki. To była miłość od pierwszego wejrzenia. A przynajmniej tak Vespertilionem mówiono.
Lata mijały, a ciemnowłosa rosła jak na drożdżach. W wieku 7 lat dostała swój pierwszy łuk oraz nóż. Ojciec powiedział, że te dwie rzeczy musi nosić cały czas przy sobie, żeby w razie czego móc się obronić przed wrogami. Dziewczynka nie przechodziła jakiegoś wielkiego okresu buntu- raczej była posłuszna starszym i nie wtrącała się w nieswoje sprawy. Nie sprawiała kłopotów, bo wręcz przeciwnie- cieszyła oko i można było być z niej dumnym, gdy tak szybko się wszystkiego uczyła. Była niezwykle pojętna i całą wiedzę pochłaniała niczym gąbka.
Zaledwie 3 lata temu musiała pożegnać się z rodzicami na zawsze. Żniwiarze dopadli nie tylko jej ojca, ale i również matkę. Ciężko było jej się pogodzić z tak wielką stratą, jednakże wiedziała, że musi zastąpić swoją rodzicielkę w pracy i godnie reprezentować jej funkcję. Postanowiła, że nigdy nie zawiedzie żadnego ze swoich braci i sióstr- tym sposobem stała się uzdrowicielką wojowników.
Vesper nie chce dążyć do perfekcji. Nie chce słyszeć radosnych okrzyków swojego imienia. Ona po prostu... Pragnie pomagać ludziom. I robi to ze wszystkich swoich sił.  

-Dziewczyna zna się na roślinach. Wie, które z nich potrafią pomóc rannemu, a które mają całkowicie odwrotne właściwości. Wszelkich informacji dotyczących zielarstwa oraz uzdrawiania nauczyła się od matki. Po jej śmierci Vespertilionem musiała przejąć stanowisko.
-Jest zwinna i szybka. Treningi, które zafundował jej ojciec nie poszły na marne. Była wyjątkowo pojętną uczennicą, dzięki czemu aktualnie nie ma problemu z wdrapywaniem się na wyższe drzewa.
-Łucznictwo to również jej dobra strona. Swoją pierwszą broń dostała od rodziców gdy miała zaledwie 6 lat.  
-Pod względem walki wręcz również może pochwalić się pewnymi umiejętnościami, choć nie są one na wybitnym poziomie.
-Potrafi mówić po angielsku.
-Jest pewnego rodzaju specjalistką w polowaniach. Ona, łuk i wszechobecna cisza- tyle wystarczy, żeby mogła pochwalić się zdobyczą.
-W wolnym czasie tworzy mieszanki przeróżnych substancji, tworząc z nich farby. Ot, nie jest to jakaś nadzwyczajna zdolność, ale sprawia jej wielką przyjemność.