Efe i Balthazar Vandenberghe nie zgadzali się na transfuzje krwi. Efe, jako lekarka, doskonale wiedziała, co dzieje się z Ziemianami, którzy trafiali do bunkra i nie uważała, że tak powinno się postępować. Wraz ze swoim mężem, programistą i lingwistą zarazem, usiłowali znaleźć inny sposób na przeżycie poza bunkrem. Nie łączyła ich żadna szaleńcza miłość, nie czuli motyli w brzuchu na swój widok - mieli jednak ten sam cel, dogadywali się ze sobą i umieli współpracować. Nic dziwnego, że wzięli ślub. Nie planowali dzieci, zbyt pochłonięci swoimi badaniami, a jednocześnie wciąż wypełniający swoje zdania zgodne z zawodami, jakie wybrali. Na potomka zwyczajnie czasu nie mieli. A jednak Efe zaszła w ciążę i zdecydowali przyjąć dziecko tak dobrze, jak tylko umieli. Nadali pierworodnemu imię Jarvis Balthazar i starali się wpoić mu wszystkie zasady, jakimi sami się kierowali.
Początkowo nie rozumiał, dlaczego jego rodzice tak bardzo różnią się od innych dorosłych. Dlaczego wymagają od niego więcej, dlaczego są tak zajęci swoją pracą. Momentami sądził, że po prostu go nie kochają, ale nie było to prawdą. Zrozumiał to dopiero, kiedy pierwszy raz matka opowiedziała mu o świecie, jaki istniał dawno, jeszcze przed jej urodzinami. To było niczym bajka, przekazywana z pokolenia na pokolenie, która wszczepiła się tak mocno w umysł małego Jarvisa, że i on postanowił pójść w ślady rodziców, by znaleźć sposób na ponowne życie na Ziemi, obserwowanie przyrody i budowanie nowej cywilizacji. Choć o wiele bardziej interesowała go muzyka, stare płyty, które znajdował w ukrytych pod łóżkiem walizach, należących do jego pradziadka, gitara, którą zdobył podczas swoich niezbyt legalnych wędrówek po różnych poziomach, wybrał drogę medyka.
Miał siedemnaście lat, kiedy jego matka zachorowała na chorobę popromienną. Oficjalnie nieznana była przyczyna, ale Jarvis wiedział, że znów usiłowała na własną rękę znaleźć bezpieczny sposób na wyjście z bunkra i zaryzykowała bardziej niż zwykle. Wtedy po raz pierwszy wszelkie ideały jakimi się kierował zostały postawione pod znakiem zapytania. Efe można była uratować transfuzją krwi. Nikt nie pytał o zdanie jej, gdyż częściej traciła świadomość niż ją zyskiwała.
Ojciec nie wyraził zgody. Efe umarła. W tej sytuacji nie było decyzji, która byłaby pozbawiona negatywnych konsekwencji, ale Jarvis nie mógł tego zrozumieć. Nie chciał zrozumieć, że właśnie tego chciałaby jego matka, która ceniła każde życie, nie tylko swoje. Od tamtego dnia nigdy nie odezwał się już do Balthazara, na zawsze odcinając się od jego osoby, jakby uważał go za mordercę.
Zrozumiał swój błąd dopiero siedem lat później, kiedy poinformowano go o śmierci ojca. Zginął w ten sam sposób jak jego żona - usiłując znaleźć inne wyjście, niż zabijanie tych, którzy mieli nieszczęście urodzić się w innym miejscu. Jemu również się nie udało, choć wytrzymał więcej niż Efe. Ich badania, choć powolne, posuwały się jednak naprzód i Jarvis nie mógł tego zignorować. Jednak dopiero po roku zdecydował się sięgnąć do ukrytych notatek rodziców i kontynuować ich działania. Jak na razie nie ryzykował jednak zdrowia i życia, analizując wszystko jedynie na poziomie teoretycznym.
Nikt prócz niego nie zna prawdy o śmierci jego rodziców ani o badaniach, jakie prowadziła cała rodzina Vandenberghe. Pełni rolę wzorowego lekarza, który swoją niezbyt towarzyską naturę rekompensuje sobie grą na gitarze we własnym pokoju. Nikt nie wie, że po nocach Jarvis ślęczy nad rozwiązaniem, które nie wymagałoby tylu ofiar.

Zdecydowanie najbardziej znaczące są jego umiejętności medyczne, które zdobył dzięki latom nauki, a później pracy. Jest naprawdę niezły jako lekarz. Poza tym umie grać na gitarze oraz posiada niezwykły talent do zmieniania głosu. Czy chodzi o zaśpiewanie czegoś jak Elvis Presley, czy też udawanie jednego ze strażników - najlepiej zrobi to Jarvis. W stopniu średnim umie się bić, a z broni posługuje się co najwyżej skalpelem (ale jeśli wie się, gdzie najlepiej go wbić...). Odziedziczony talent do języków umożliwił mu poznanie w komunikatywnym stopniu języka Ziemian. Ze względu na swoje badania, które prowadzi w ukryciu, Jarvis interesuje się różnymi dziedzinami wiedzy, jednak wynika to z konkretnego zapotrzebowania i zazwyczaj zdobywa informacje u znajomych naukowców lub z książek.