Życie Sunny w żaden sposób nie było jakoś wyjątkowe. Urodziła się jako dziecko dwójki, całkowicie przeciętnych mieszkańców Arki, którzy nie mieli ani żadnych wielkich aspiracji życiowych, ani za bardzo nie wyróżniali na tle innych osób, które zamieszkiwały stację. Oczywiście cieszyli się, że zostali rodzicami, bo to od samego początku ich małżeństwa było ich marzeniem. Sunny wychowywała się więc w naprawdę kochającej rodzinie i zazwyczaj to jakoś specjalnie nie odczuwała jakiś większych braków. Była z niej pilna uczennica, chociaż bardzo często zdarzało się, że się buntowała przeciwko nauczycielom, nie chciała wykonywać zadań, które zdawali na lekcjach. Wszystko to jednak było w granicach zdrowego rozsądku. Sunny jakiś nie specjalnie miała zamiar zostać młodocianą kryminalistką i siedzenie do osiemnastego roku życia w więzieniu nie było jej marzeniem. Dlatego była grzeczną dziewczynką, która czasami była pyskata, ale zawsze potrafiła to wszystko odwrócić w żarcik, uśmiechając się uroczo. Jej życie płynęło więc całkiem spokojnie. Kiedy miała 15 lat odkryła w sobie smykałkę do mechaniki. Niezmiernie ją to ucieszyło, bo obawiała się że zostanie jedną z tych osób, co to do niczego talentu nie mają i będzie musiała spędzić resztę swojego życia na robieniu jakiś nudnych rzeczy. Dlatego jak tylko zrozumiała, że zabawa w mechanika to jest to, co chce robić, zaczęła zasuwać i nocami uczyć się, żeby móc w przyszłości dołączyć do tego jakże szanowanego grona. Nie było łatwo, czasami wręcz było ciężko i Sunny spędzała trzy dni na ryczenie w poduszkę, ale była z niej uparta osóbka. Dlatego po tych paru dniach łez, panna Harrigan ocierała łzy i wracała do pracy. W końcu, kiedy miała już prawie 20 lat, udało jej się zdać egzamin i została mechanikiem. Pewnie, na początku jej praca polegała na wykonywaniu poleceń 'przynieś, wynieś, pozamiataj', co ją naprawdę strasznie irytowało. Irytowało do tego stopnia, że w końcu wybuchła i powiedziała parę, może niezbyt miłych, ale za to dosadnych słów swoim współpracownikom. Od tego czasu jej pozycja trochę wzrosła i w końcu stała się równym graczem, dzięki zyskaniu szacunku całej reszty mechaników. Obecnie Sunny wiedzie całkiem spokojne, wręcz szczęśliwe życie. Sympatyczna z niej osóbka, chociaż czasem zadziorna, więc nie ma problemów, żeby się dogadywać ze swoimi współpracownikami, którzy stali się taką trochę jej drugą rodziną. I to by było na tyle, jeżeli chodzi o Sunny. Co jej przyniesie przyszłość? To się dopiero okaże!

Sunny właściwie posiada jedną umiejętność - całkiem nieźle zna się na mechanice. Zdecydowanie nie jest najlepszym mechanikiem na statku, ale radzi sobie dobrze. Ciężko pracowała, żeby się znaleźć w gronie mechaników, zwłaszcza, że nie mogła liczyć za bardzo na pomoc ze strony rodziców. Wszystko czego się nauczyła i wszystko co potrafi zawdzięcza tylko i wyłącznie sobie. Teraz mechanika nie ma przed nią żadnych tajemnic (chociaż może się zdarzyć, że jakaś nowinka może ją zaskoczyć). Jest naprawdę dobra, nie najlepsza - ale zdecydowanie dobra.