Córka znanego, szanowanego i wpływowego na Arce człowieka. Można by powiedzieć, że jest dziewczyną "z wyższych sfer". Złote dziecko kochane przez oboje rodziców. Duma rodziny, zawsze we wszystkim najlepsza. Zawsze dostawała to czego chce nie zależnie od tego jak trudne było to do zdobycia. Zawsze zdobywała to sama lub ktoś zdobywał to dla niej. Jej uroda tylko we wszystkim pomagała. Piękno i pozycja dawały jej wszystko już od najmłodszych lat. Ubrana w piękne ubrania z tkanin często pochodzących jeszcze z Ziemi. Kiedy zaczęła naukę, jej ojciec mówił że musi być najlepsza. Z resztą sama nie wiedziała po co co chwila jej to powtarza. W końcu była. Nie była lubiana przez rówieśników. Uważała, że to zazdrość lecz prawda była taka, że Ellisif nie potrafiła przegrywać i słuchać opinii innych. Nie potrafiła także zawierać znajomości. Oczywiście miała grupkę przyjaciółek. Nie, nie można było nazwać ich przyjaciółkami. Jedyne co potrafiły to potakiwać Pannie Fosher i głupio uśmiechać się ciesząc, że zadają się z dziewczyną która dzięki ojcu może coś osiągnąć. El nie lubiła ludzi. Nie spotkała na Arce w ciągu swojego krótkiego życia nikogo kto byłby godzien jej uwagi. Większość czasu przesiedziała więc w domu z matką, pisarką. Najmniej opłacalny zawód jaki istniał w tym podniebnym więzieniu. Mało kto czytał tu książki... mało kogo było na nie stać. Gdyby nie ojciec prawdopodobnie ich życie nie wyglądałoby jak bajka. Kochała jednak siedzieć wieczorami z matką i słuchać jej pomysłów na książki. Dzięki nim można było przenieść się w zupełnie inne miejsca. Kiedy Ellisif miała piętnaście lat jej ojciec wysłał ją do zaufanego przyjaciela od którego miała uczyć się na lekarza. To był haczyk w całym jej beztroskim życiu. Nie ona decydowała o tym co robi. Miała zaplanowane już całe życie. Uczyć się, praktykować, leczyć.
Tego samego roku jej matka zachorowała. Choroba której nawet 97 lat po odleceniu z Ziemi ludzie nie są w stanie rozgryźć. Nowotwór. Zmarła po ośmiu miesiącach. El była w głębokiej żałobie. W całym jej bajkowym świecie nie było zaplanowanej żadnej śmierci. Żadnej śmierci osoby którą tak bardzo kochała. Jedynej osoby którą kochała.
Ojciec dalej żył w bajce. Zapłakał za żoną po czym przyprowadził do domu kobietę z którą jak się okazało miał romans już wiele miesięcy wcześniej. Ellisif jeszcze nigdy w życiu nie czuła takiej złości jak wtedy. Wywrzeszczała kilka wyzwisk w stronę Jonathana który zdawał się już nie być jej ojcem lecz kompletnie obcym człowiekiem. Wybiegła z pokoju zatrzaskując drzwi. Wróciła dopiero na następny dzień. Wysłuchała pouczającego monologu o tym że ma szanować swojego ojca i robić co każe, a także tego, że teraz Kaya jest jej matką i ma jej słuchać i całe życie toczyło się dalej z małą różnicą. Od śmierci matki Ellisif kupowała leki i połykała ich tyle aby nie stracić przytomności a zarówno nie przejmować się otaczającym ją światem. Przez dwa lata uchodziło jej to płazem. Kiedy pewnego razu wracała korytarzem z bloku szpitalnego, straż zarządziła przeszukanie ludności. El nie wiedziała co zrobić kiedy strażnik zbliżał się w jej stronę zaczęła biec. Obywatelko Ellisif Rose Fosher zostałaś posądzona o przetrzymywanie nie legalnych ilości leków, bez zgody na ich zażywanie. Zostajesz osadzona w podniebnej celi jako Więzień 357 do czasu ukończenia pełnoletności. opróżnij kieszenie.- to ostatnie słowa które usłyszała zanim przestała widywać nikogo oprócz pustych ścian. Do czasu. Pewnego dnia do jej celi przyszło dwoje strażników. Nie pamiętała ile już czasu  tu spędziła ale miała nadzieje że mniej niż dwanaście miesięcy. Kiedy ją wyprowadzono zobaczyła ojca stojącego tuż za drzwiami. Jego słowa nie dotarły w pełni do El. Nie doceniłaś tego co Ci dawałem więc teraz będziesz musiała zdobyć wszystko sama- powiedział po czym strażnicy zaprowadzili ją do Exodusa.

Znajomość lekarstw i ich działania-> podczas dwóch lat zażywania bez opamiętania różnych proszków, dziewczyna wie jak działają i ile można ich brać.
Duża wiedza z zakresu anatomii i skutków popromiennych-> nigdy o tym nie rozmawiała ale przyjaciel ojca u którego uczyła się aby zostać lekarzem badał skutki napromieniowania.
Nienaganne maniery-> dziewczyna uczyła się ich przez całe swoje życie, wiedziała co powiedzieć lecz nie stosowała tego w stosunku do rówieśników. Szczególnie dziewczyn.
Szybko uczy się języków-> Jej matka nauczyła ją języków jakimi niegdyś posługiwali się Ludzie Ziemi. Japoński, Łacina, Angielski to języki którymi włada.